Журналшылар да түйе сияқты: арқалағаны – алтын, жегені тікен.
Газетте істеп жүргенде ЦК-дан талай таяқ жедік.
«СҚ» — да Жекен Жұмақанов деген жазушының қарамағында біраз болдым.
Жарықтық, газеттің келесі нөміріне кезекші болғанда, бетті оқып отырып:
– Шіркін, бір асыранды ақ тышқан болса, газеттің бетіне жүгіртіп жібергенде иіскеп-иіскеп, қатесі бар жерде екі аяғын көтеріп, шыңғырып-шыңғырып жіберсе, қатені түзетіп, редактордан сөгіс алмас едік, – деп армандап отырар еді. Әлі күнге дейін ақ тышқан жоқ.
Бір кем дүние.
